× من میتوانم خوب , بد , وفادار, خائن , فرشته خو یا شیطان صفت باشم . من میتوانم تو را دوست داشته یا از تو متنفر باشم . من میتوانم سکوت کنم , نادان ویا دانا باشم . چرا که من یک انسانم و اینها صفات انسانی است . و تو هم به یاد داشته باش : من نباید چیزی باشم که تو میخواهی. من را خودم از خودم ساخته ام , تو را دیگری باید برایت بسازد و تو هم به یاد داشته باش : منی که من از خود ساخته ام , آمال من است . تویی که تو از من می سازی آرزوهایت یا کمبودهایت هستند . لیاقت انسان ها کیفیت زندگی را تعیین میکند نه آرزوهایشان . و من متعهد نیستم که چیزی باشم که تو می خواهی . و تو هم می توانی انتخاب کنی که من را می خواهی یا نه . ولی نمی توانی انتخاب کنی که از من چه می خواهی . می توانی دوستم داشته باشی همین گونه که هستم , و من هم . می توانی از من متنفر باشی بی ه

آدرس وبلاگ من

yaghey.goohardasht.com

آدرس صفحه گوهردشت من

goohardasht.com/yaghey

بحث بهشت و جهنم گفتگو با خدا اثر نیل دونالد والش

بحث بهشت و جهنم

بحث جهنم و بهشت: اگر جهنمی وجود ندارد، آیا به منزله این نیست كه ما هر كاری كه دلمان بخواهد می توانیم بكنیم و هر عملی را می توانیم انجام دهیم، مرتكب هر خلافی كه مایل باشیم، می توانیم بشویم، بدون آنكه از مجازات و مكافاتی هراس داشته باشیم؟ این سئوال معمولا اولین سئوالی است كه بعد از معرفی بهشت و جهنم به معنای واقعی آن در ذهن خطور می كند. وقتی می گوییم بهشت جاییست كه می شود در آن به تكامل رسید و به خود واقعی رسید و جهنم هم جاییست كه ما را از كمال باز دارد، و در آن از آتش خبری نیست! این سئوال پیش می آید كه: "خب من هر كاری كه مایل باشم می توانم انجام دهم، بی آنكه حساب كتابی در كار باشد". پاسخی كه ذیلا می خوانید، به استناد كتاب گفتگو با خدا می باشد.

جوابی كه برای این سئوال وجود دارد اینست كه آیا تو به ترس نیاز داری تا آنچه را كه اصولا درست و صحیح است انجام دهی؟ آیا تو باید تهدید شوی تا درست كردار باقی بمانی. و اصولا درست كرداری چیست؟ در این میان چه كسی حرف آخر را می زند؟ چه كسی راهبردها را تعیین می كند؟ چه كسی قوانین را وضع می كند؟

این را بدان كه تو وضع كننده قانون برای خودت هستی. تو هستی كه راهبردها را تعیین می كنی. و تو هستی كه تصمیم می گیری چقدر درست و خوب عمل نمایی. چون این تو هستی كه تصمیم گرفته ای واقعا كه هستی و چه هستی؟ و چه كسی می خواهی باشی و تو تنها كسی هستی كه می توانی ارزیابی كنی كه چقدر خوب عمل كرده ای.

هیچ كس دیگری هرگز در مورد تو داوری نمی كند. چون؛ چرا، و چگونه پروردگار می تواند آنچه را كه خودش خلق كرده مورد داوری قرار دهد و بد بنامد؟ اگر او می خواست تو هم كامل باشی، و هم هر كاری را به نحو احسن انجام دهی، تو را در جایی كه همه چیز كامل بود قرار می داد. مقصود كلی از این روند این بود كه تو خودت را كشف كنی، خود الهی ات را آنطور كه واقعا هستی و آنطور كه واقعا می خواهی باشی خلق كنی. با وجود این انجام چنین مهمی برای تو میسر نبود مگر آنكه فرصت داشته باشی چیز دیگری باشی.

آیا رواست خداوند تو را برای انتخاب و فرصتی كه خودش در مقابل تو قرار داده، تنبیه كند؟ اگر او نمی خواست و مایل نبود تو انتخاب دومی داشته باشی، چرا چیزی جز انتخاب اول را می آفرید؟

این سئوالی است كه تو باید از خودت كنی، قبل از آنكه نقش خدای محكوم كننده را به پروردگار بدهی. پاسخ مستقیم به سئوال تو این است كه، بله تو ممكن است، بدون ترس از مجازات، هر كاری دلت می خواهد انجام دهی. ولی به شرطی كه پیامد عملت را هم پذیرا باشی.

پیامد ها همان نتایج هستند. نتایج طبیعی. اینها نظیر مجازات یا تنبیه نیستند، بلكه خیلی ساده، همان نتایج اعمال هستند. آنها نتایجی هستند كه از كاربرد طبیعی قوانین طبیعی ناشی می شوند. آنها چیزهایی هستند كه بطور كاملا قابل پیش بینی، بعنوان پیامد آنچه اتفاق افتاده واقع می شوند.

كل زندگی فیزیكی، مطابق با قوانین طبیعی عمل می كند، زمانی كه تو قوانین را به یاد داشته باشی و بكارگیری، در مرتبه فیزیكی، در زندگی موفق شده ای.

آنچه به نظر تو تنبیه می آید - یا ‌آنچه تو شیطان یا شانس بد می نامی- چیزی نیست جز قانون طبیعی كه خود را اعمال كرده است.

سئوال دیگری كه ممكن است برای ما پیش آید نیز اینست كه:

اگر ما این قوانین را بدانیم و از آن پیروی كنیم، آیا دیگر لحظه ای دچار رنج و حرمان نمی شویم؟

جواب این است كه دیگر چیزی تحت عنوان "رنج" را تجربه نخواهیم كرد. ما موقعیتی را در زندگی كه مسئله آفرین باشد، نخواهیم داشت.با هیچ موقعیتی با ترس و هراس مواجه نمی شویم. در آن موقع ما با همان تصوری كه از زندگی آدم و حوا داریم زندگی می كنیم - نه بصورت روح های بدون جسم و در اقلیم مطلق، بلكه بصورت روح های دارای كالبد در قلمرو نسبیت.

سئوال دیگر این است كه:

من چگونه می توانم این قوانین را بشناسم؟

چاره كار و جواب این سئوال را بسیار آسان می توان پاسخ داد. آنچه در این موقعیت و برای بیاد آوردن این قوانین، خداوند از ما خواسته است اینست كه با خاموش ماندن آغاز كنیم!

بطور ضمنی این نكته را هم بگویم كه ما در این دنیا چیزی یاد نمی گیریم و برای آموزش به این دنیا نیامده ایم، بلكه در این دنیا، تنها بیاد می آوریم. ما همه چیز را می دانیم و می دانستیم. حال در شرایط مختلف بیاد می آوریم و خود را در آن موقعیت تجربه كرده، خلق می كنیم.

بنابراین با خاموش ماندن، آغاز كنیم. دنیای بیرون را آرام كنیم تا بتوانیم دنیای درون را مشاهده كنیم. این درون نگری، آن چیزی است كه ما در جستجوی آن هستیم. به این ترتیب تا زمانی كه این چنین در واقعیتهای بیرونی غرق هستیم و نگران آنهاییم، نمی توانیم آرامش درون را بدست آوریم. پس سعی كنیم هر چه بیشتر درون را جستجو نماییم و زمانی كه به درون نمی رویم، از درون با دنیای بیرون برخورد كنیم.

این مهم را هم، همیشه بخاطر داشته باشیم كه اگر به درون نرویم، به دنیای بیرون رفته و غرق آن می شویم.

ما همه زندگی مان را صرف دنیای بیرون كرده ایم، پس نباید این كار را بكنیم و نباید می كردیم.

چیزی نیست كه ما نتوانیم باشیم، چیزی نیست كه ما نتوانیم انجام دهیم، چیزی نیست كه ما نتوانیم داشته باشیم. این وعده محقق خداوند است.

دوباره به ابتدای این بحث بر می گردم؛

ما آزادیم و دارای اختیار كامل، و می توانیم بدون ترس از بهشت و جهنم هر كاری را انجام دهیم. این، نه تصمیم ما، كه تصمیم خداوند بود كه اینگونه باشد. اما نكته مهم در این است كه قبل از هر كاری این سئوال را در ذهنمان از خود بپرسیم كه: "با این كار من می خواهم چه جنبه ای از وجود خود را بشناسم؟ این كار چه تاثیر و نتیجه ای در رسیدن من به خود الهیم و رسیدن من به تكامل دارد؟"

اگر كاری كه می خواهیم انجام دهیم ما را به تكامل می رساند و می تواند ما را در "شدن" به كسی كه آرزو داریم باشیم، یاری نماید می توانیم بی هیچ ترس و تردیدی آن كار را انجام دهیم. ولی اگر این كار ما را از تكامل مان و رسیدن به خود الهی مان باز می دارد، نباید این كار را انجام دهیم. و در صورت انجام آن عمل، باید نتیجه طبیعی حاصل از آن عمل را نیز بپذیریم.

تنها داور برای این انتخاب و برترین انتخاب، خود شما هستید. این شمایید كه تصمیم می گیرید آن كار را انجام دهید و یا نه، والبته در این انتخاب نیز آزادید. این شمایید كه انتخاب می كنید كه تصمیم دارید چه كسی بشوید و خدا هرگز در این انتخاب شما دخالت نكرده و بموجب آن شما را مجازات نخواهد كرد. بلكه نتیجه هر عملیست كه بعد از انجام آن عاید شما می شود و باید آنرا پذیرا باشید.